Niespodzianka.......epilog

Tak pisala AN w sierpniu 2010 r na swoim blogu


Myślę, że.......nie mam jeszcze siły na poważne, polityczne refleksje. Chcialam nawiązać do "przydasiów".
Przekonał się o istnieniu takiego zjawiska mój osobisty kot. KOCUR (tak ma na imię) był domowym zwierzakiem, co było dość zrozumiałe. Mieszkaliśmy na III piętrze w bloku z domofonem. Klatka wciąż zamknięta, a wychodznie po niego, lub warowanie pod klatką aż zdecyduje się wrócić było niemożliwe (na głowę jeszcze mi nie padło)!! Ponieważ nie nauczył się wybierać na tabliczce domofonu nr. mieszkania, stał się domatorem czychającym na okazję wyjścia. Zupelnie jak młody żonkoś. Gdyby palił skoczyłby po fajki i wrócił za dni parę. W nowym miejscu (parter + balkon) stało się oczywiste, że będzie wychodził. Moja córka w trosce o KOCURA, odwiedziła weterynarza w celu zaszczepienia go przeciw kocim chorobom i wszczepieniu czipa. Pan doktor odradzał wypuszczanie KOCURA, bo niebezpieczeństwa, bo samochody i cała masa tragicznych kocich wypadków. Moja córka, przejęta takimi sugestiami p. doktora zakupiła "wypasioną" tzn. odblaskową obróżkę z medalikiem z jego imieniem i nr. telefonów.Tak uzbrojony KOCUR poszedł zwiedzać świat. Obserwownie jego zachowań w pierwszych chwilach po wyjściu to przeżycie godne "Animals Planet". 4 próby zakończone sukcesem, wychodził i wracał. Wprost bajka. 5 wyprawa zakończyła się już po zmroku. Jakież było moje zdziwienie gdy KOCUR wrócił bez obróżki. Zaznaczam, ze nie mogła się zsunąć, ani rozpiąć samodzielnie.
Komuś się przydała i robi teraz za "przydasia", lub już została zamieniona na piwko, a może i dwa. Jak napisałam była "wypasiona". Drugiej nie kupię, nie będę dostarczycielką fantów na piwko. Nic w naturze nie ginie tylko zmienia właściciela!!!
                                                            *******
AN teraz KOCUR ma nową obróżkę, nie odblaskową ale wysadzaną "brylantami" ha ha, mam nadzieję, że już nie zmieni ona właściciela, buziole do Nieba Ci przesyłam od KOCURA i odemnie.


Kiedy AN zmarła poprosiłam rodzinę o KICIĘ. Wyrazili zgodę, miałam go zabrać podczas wizyty w Warszawie w październiku, ale KICIA przyleciała LOTem dzisiaj, teraz trzeba mu dać czas do adaptacji, mam nadzieję, że choć trochę mnie pokocha i będę mieć trochę również AN u siebie, bo tyle razy się do mnie wybierała, niestety zawsze były jakieś "przeszkody"... mam również nadzieję, że AN byłaby zadowolona z takiego rozwiązania. Dziekuję Maju za miłą "przesyłkę". Dziękuję też od serca Redakcji Onet.blog za empatię i człowieczeństwo a w szczególności Paniom Paulinie Waleczek i Dominice Wojtasiewicz za felietony o AN w dziale GORĄCY TEMAT. A WSZYSTKIM blogerom i komentatorom, jak i anonimom, zawsze OBECNYM i GOTOWYM do pomocy, w jakikolwiek sposób, serdeczne DZIĘKI, do tej pory publicznie WAM nie podziękowałam, więc czynię to dziś. Wiem, że na takich ludzi jak Wy można zawsze liczyć, i to jest budujące i optymistyczne. Kocham Was.
ELIZA

Miła "przesyłka" z Warszawy dotarła do Bxeli

 Pierwszy spacer w ogrodzie

WISKAS znikł w 2 minuty :)

KICIA zaczął od zwiedzania werandy

WISKAS w pasztecie wyraźnie mu smakuje :) już drugie podejście

STITCH bacznie obserwuje nowego lokatora

Pokój gościnny teraz będzie narazie pokojem KICI z wyjściem na dach kuchni, już był na dachu 2 razy, obwąchał wszystko :)

Suche krokiety WISKASA tez mu bardzo smakowaly Marto :)

Chwila na przetrawienie :)

Czas na toaletę, czysty kotek











PROMUJ JAK CHCESZ