ZEGNAJ SIOSTRO

                               ANNA  (anafiga-blog) odeszła dzisiaj, 26 czerwca 2012 r
                                           wczesnym popołudniem, w czasie snu....

Najdroższa Przyjaciółko

Piszę ten list, ponieważ to ostatnie słowa, których nie zdążyłam Ci przekazać. Twoje serce nie chciało zaczekać do 18.00 na Skype. Rozmyślalam wiele po naszej sobotniej rozmowie o życiu i o śmierci i jakimi argumentami powinniśmy się oceniać w życiu? Takie mi zadałaś pytanie, mialam Ci odpowiedzieć, dzisiaj, wieczorem,  nie dałaś mi tej szansy. Ale jestem pewna, że Ty znałaś odpowiedź. Jestem przekonana, że dawałaś ludziom uczucie prawdziwej miłości, bezpieczeństwa i byłaś dla nich Aniołem na ziemi, jak dla mnie chociażby. Swoją osobowością uczyłaś wielu - jacy powinni być i jak odnosić się do życia i to jest ważne. Myślę An, że nie jest ważne, co robimy dla drugiego człowieka, ale ile z siebie dajemy. To jest miara człowieczeństwa. Jeśli potrafi się wysłuchać, doradzić, pocieszyć , zrozumieć, to to jest piękne.  Ale jeśli potrafimy dać coś od siebie innym, tak z serca, nie oczekując w zamian niczego to... już więcej nic przecież nie potrzeba ...  
Kiedy często siadam w ogrodzie i słucham ptaków, myślę sobie "kiedy mnie zabraknie jak oni sobie beze mnie poradzą?". Poradzą. Trudno jest pogodzić się z faktem, że nawet kiedy nas zabraknie, życie będzie jednak toczylo się dalej. A my będziemy żyć, żyć nadal w sercach tych, którzy nas kochali.  Dzisiaj chcę Ci powiedzieć, że Twój uśmiech ukazywał mi prawdę, prawdę i szczerość, której wcześniej nie znałam. Marzyłam, abyś miała jeszcze powody do uśmiechu, tak promiennego jak do tej pory. Byłaś dla mnie telefonem zaufania. Zawsze mi pomogłaś, chociaż były to tylko słowa, słowa, które bardzo wiele znaczyły. Bardzo bym chciała, żebyśmy nie musiały się żegnać, żeby to wszystko trwało jak najdłużej. Im więcej o tym myślę, tym trudniej jest i będzie mi znieść myśl, że Ciebie już nie będzie.
 

ŻEGNAJ KSIĘŻNICZKO - NIGDY CIĘ NIE ZAPOMNĘ - TO CI MOGĘ PRZYRZEC.I WYBACZ, ŻE NAM SIE NIE UDAŁO CHOĆ BARDZO, BARDZO CHCIELIŚMY.

ELIZA

                                                                   Eliza

                                    
                                                                     Ikka

                                                                 Begonijka

                                              Zola

Ucichł świergot ptaków, wiatr ukrył się w lesie
Nie zagra dla Ciebie wesoła muzyka
A kiedy odeszłaś zniknął ślad na piachu,
Umilkł mały świerszczyk co w kominku cykał.
Poszarzała zieleń, ucichły słowiki
I róże powiędły w szklanych wazonach
Zostawiłaś smutek, bolesną tęsknotę,
Urywane zdania, smutek w wielu domach..
Podążyłaś drogą ku światłu w oddali
na nic plątanina innych dróżek losu
odnalazłaś swoją gdzie ogromna cisza
pełna jest spokoju i nie słychać głosów.
Za Tobą już smutki , troski i zmartwienia
Thanatos w objęciach lekko Cię kołysze
Wszystko przeminęło, wszystko się zdarzyło
Kiedyś się spotkamy, los historię pisze.

HANNA

Jest wpis na blogu Anusi ...http://anafiga-taksobie.blog.onet.pl/

Witamy,


Chociaż wolelibyśmy, aby tak smutna informacja nigdy nie musiała być nam przekazywana, dziękujemy za jej przesłanie. Tuż po jej otrzymaniu skontaktowaliśmy się redakcją, która zadbała o stosowne uhonorowanie blogerki An na stronie głównej serwisu OnetBlog.
http://blog.onet.pl/goracy_temat.html
 
Uroczystość pogrzebowa Anny Majchrzak odbędzie się we wtorek, 3 lipca 2012 r, w Warszawie na POWĄZKACH WOJSKOWYCH, w Domu Pogrzebowym o godz.12.30