Kura domowa czy kariera?

Dwie trzecie Polaków uważa, że kobieta, która ma małe dziecko, powinna zostać w domu, a nie pracować. Jak widać TRADYCJA OBLIGE a stereotypy wzmacniają: państwo, Kościół i popkultura.  Religia w szkołach sprawiła, że wychowuje się młodych w kulcie świętej rodziny. Przekaz związany z tradycyjną rodziną wzmacniają seriale, w których głównym celem kobiety jest urodzenie dzieci. Prania mózgu dzieciom zaczyna sie już w przedszkolach, gdzie wdrukowuje im się tradycyjne role kobiet i mężczyzn. Dziewczynki od najmłodszych lat kształtuje się do pewnych ról, a chłopców do innych, by potem uznać, że kobiety powinny siedzieć w domu, bo przecież się do tego "lepiej nadają". Błędne koło, które trzeba w końcu przerwać.

Większość facetów wychowanych w kulcie maczo, pana i władcy we własnym domu, uważa, że zajmowanie się potomstwem to sprawa kobiety. Dlatego ich w większości nie interesuje jak się zajmować dzieckiem, trzeba więc ich uczyć pewnych rzeczy. Kobiety nie mają też tej wiedzy wrodzonej, ale ta dziedzina ciekawi je często od małego, a chłopców raczej nie. Zostając matką większość kobiet wie wszystko co niezbędne, mężczyzna nie wie prawie nic. Więc musi się nauczyć. Bo czy ojciec jest tylko od zarabiania i karierowania?NIE!!! On też ma dziecko i też nim powinien się nim zajmować, dzieci przecież matki nie znajdują w kapuście. I nie wyjeżdżać mi tu o "karmieniu piersią" itp. Dwulatek piersi nie ssie. Naturalnie są kobiety, którym odpowiada bycie na łasce i niełasce męża i takie, po 50-tce najczęściej narzekają, że "się poświęciły". A narzekają, bo sobie emerytury nie wypracowały, a jedyną ich aktywnością  jest niańczenie z kolei wnucząt, bo ani nie umieją robić nic innego, ani nie mają wokół siebie ludzi, którzy mogliby wypełnić im życie, nudne i bezsensowne po odejściu dzieci z domu. Nie mają też grona przyjaciół, a więc i życia socjalnego, które, co tu dużo mówić jest bardzo ważne.

Kobieta pozostająca w domu też ciężko haruje, niestety mało kto to zauważa. Takie kobiety są niedowartościowane, sfrustrowane, przemęczone, niezrealizowane w aspekcie społecznym. Macierzyństwo, to tylko wycinek samorealizacji człowieka. Bardzo odpowiedzialną, wyczerpującą pracę kobiet w rodzinie nazywa się potoczne "siedzeniem w domu". To tak jakby pracę prezesów czy dyrektorów nazwać "pierdzeniem w stołek”. Całkowita zależność finansowa od męża na dłuższą metę, też staje się uciążliwa, a nawet i poniżająca. Trzeba podnieść rangę prac domowych i podkreślać prestiż rodzicielskiego wychowywania własnych dzieci, bo tych minionych kilku lat nic już nie wróci. Sposób jest tylko jeden – urlopy tacierzyńskie na równi z macierzyńskimi i to bez wymigiwania się.

Współczesny kryzys rodziny jak go nazywają "kościelni" nie ma źródła w nowoczesnym wychowaniu. Kobiety - najczęściej - rozwodzą się z mężami, z którymi jeszcze 30 lat temu, albo więcej, musiałyby się męczyć, bo dziś mogą sobie na to finansowo pozwolić. 30 lat temu rodziny nie były wcale lepsze, ale małżeństwa musialy ze sobą być "aż do śmierci" bo nie miały innego wyjścia. Kobiety nie miały prawa pracować, to były po prostu fabryki dzieci i kuchty. Pozwólmy dorosłym, samodzielnym ludziom decydować, jak chcą żyć. Nie stwarzajmy iluzji, że kobieta musi się sprawdzać w pracy, albo, że musi siedzieć w domu. Niech każdy decyduje za siebie i za swoje życie.




Grafika - Źródło: Badanie MB SMG/KRC