Wybory Prezydenckie

Marek Chimiak





Za cztery dni wybierzemy prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej na następną kadencję.

Zróbmy to godnie, a nie bezmyślnie kontestując świat nasz otaczający.
Może nie jest cudownie, manna z nieba nie spada, ale jest ciągle lepiej, i z tej Polski – przy wszystkich jej wadach – powinniśmy być dumni. Jeśli chwalą nas nawet Francuzi – naród nieskłonny do docenienia czegokolwiek, co nie pochodzi znad Sekwany – poza Giocondą (która jest naturalizowaną Francuzką), to coś w tym jest. Jeśli ktoś twierdzi, że niegdyś bywało lepiej, czy za PRL-u, czy za rządów ekip poprzednich, jest krótkowzroczny, zacietrzewiony albo sponiewierany losem.

Dwa miliony ostatnich emigrantów zapewne w znikomym stopniu poczuwa się do związku z krajem, ale to tego państwa zasługa, że mogli sobie gdzie indziej zbudować lepsze (dostatniejsze) życie. Niech zabiorą mądry głos, jeśli myślą, aby kiedyś tu wrócić. Z drugiej strony, jeśli nie wrócą wszyscy, musimy być otwarci na imigrantów głownie ze wschodu, bo to nasi pobratymcy – chciał nie chciał.
Wybierając Prezydenta RP, nie wybieramy priorytetów naszej polityki wewnętrznej, bo to nie od niego zależy. Chociaż kandydaci obiecują więcej czasem niż mógłby obiecać dyktator.
Wybierając Prezydenta RP wybieramy między polityką spokoju, równowagi, rozwagi przede wszystkim, a polityką niekończących się swarów.

Ja już wybrałem – 10 maja zagłosuję tak, jak zapewne zagłosowaliby Zofia Kuratowska, Jacek Kuroń, Tadeusz Mazowiecki, Bronisław Geremek, Marek Edelman, Władysław Bartoszewski. Czyli przyzwoicie i dla dobra państwa.