Dymiący obrzyn.... **

.
"Opisanie tego było moim psim obowiązkiem. Mogę rozumieć, że wiele osób w tym kraju odczuwa lęk, żeby mówić o pedofilii w Kościele. Ale czemu ja mam poddać się temu lękowi? Mnie przecież nic nie grozi "- powiedział holenderski dziennikarz, który napisał książkę o molestowaniu w polskim Kościele.


Szkoda, że trzeba czekać na książkę holenderskiego dziennikarza,  polski odważny się nie znalazł.... Napisał książkę o ofiarach pedofilii, ale to książka o Polsce. O małych miejscowościach, gdzie wszyscy się znają, gdzie ksiądz budzi większy strach niż policjant czy prokurator, gdzie próba powiedzenia komuś o tym, co spotkało dziecko, powoduje, że momentalnie to dziecko i rodzina znajdują się w izolacji, nikt tym dzieciom nie wierzy, wszyscy staraja się przekonać ofiarę, że tak nie mogło być. Ludzie się boją i wolą nie widzieć i nie wiedzieć. A przecież wszyscy to widzą i wszyscy to wiedzą, że od kleryka po biskupa - jest zmowa milczenia na temat sodomii i pedofilii praktykowanych od wieków w klasztorach i na plebaniach.
 
Mamy w Polsce dziadowskie dziennikarstwo, tzn. masę miernot, parę tuzinów celebrytów i garstkę wartościowych dziennikarzy. Wyjątkowo komfortowa sytuacja - dobrych tematów jest więcej niż dziennikarzy zdolnych je obrobić. Jeżeli pojawia się artykuł w polskich mediach na temat pedofilii księży, bardzo rzadko pojawiają się pytania: Ile jest ofiar? Ilu sprawców? Jaka jest odpowiedzialność biskupów, którzy przesuwali przestępców seksualnych z parafii do parafii? Czy to była zaplanowane działanie, czy każdy biskup działał na własną rękę? Czy organy państwowe wiedziały o tym? Przede wszystkim: jaka ścieżka instytucjonalna byłaby w Polsce odpowiednia, żeby rozwiązać ten problem? Książka jest skierowana do wszystkich tych, którzy zadają sobie te pytania i chcą się dowiedzieć jak w innych krajach problem pedofilii w Kościele jest rozwiązywany.
 
Wszyscy jesteśmy bowiem zgodni co do tego, że molestowanie dziecka jest złe. W Polsce to jest dziwny temat. Temat tabu. Logicznym jest, że ksiądz jest pod lupą, skoro Kościół jest instytucją, która powinna stać na straży moralności, powinna pokazać drogę, a nie udawać, że problemu nie ma. W Polsce trudno wydobywać te sprawy na światło dzienne. Polska to kraj o bardzo niskim poziomie zaufania. Najniższym w Unii, nie tylko zaufania między ludźmi, ale między obywatelem a instytucją, przez co jest skłonność do zatrzymywania spraw dla siebie, nie prania brudów publicznie. Nie róbmy sobie złudzeń, nie tylko w tej sprawie.
 
Co jest najbardziej bulwersujące - NIKT, powtarzam nikt w Polsce nie powie, jak wielką winę w tym procederze ponosi papieżPolak, papież najbardziej zaangażowany w ukrywanie zwyrodnienia swoich funkcjonariuszy mający w każdym mieście i wiosce ulicę, szkołę, zakład pracy nazwaną swoim imieniem i pomnik przynajmniej jeden na wioskę i miasteczko, został ogłoszony błogosławionym przez następcę i wspólnika w zatajaniu zbrodni instytucji którą kierowali. Nagrodzony aureolą...teraz czeka na skrzydełka.... Nikt nie próbuje w ogólnopolskich mediach powiedzieć, analizować, dociekać, że jest coś nie tak jeżeli wszyscy nobliści, królowie, bohaterowie narodowi razem wzięci mają mniej pomników niż jeden facet o wątpliwej moralności i wątpliwych zasługach dla naszej ojczyzny. 

O wielkiej odpowiedzialności K.Wojtyły pisze m.inn.dziennikarka na swoim blogu

Link do wpisu "kraand" tutaj 

** obrzyn - strzelba z oberżniętą lufą, którą wykonuje wyroki Cosa Nostra.


Nie interesuje mnie karczemna rozmowa, udowadnianie kto i w jakiej kwestii ma rację a kto jej nie ma, nie interesują mnie komentarze pisane językiem knajackim, nawet jeżeli nie zawierają słów wulgarnych, ale w podtekście tak jakby zawierały, pisane językiem prostackim, nie interesuje mnie kto kogo lubi a kogo nie znosi, NIGDY nie będę sędzią w żadnych sporach i nie wezmę strony NIKOGO. Każdy komentarz ad personam jak i maile tego typu na moją pocztę - wylądują automatycznie w koszu.  To kilka słów do każdego bez wyjątku. Jeśli komuś nie odpowiadaja komentarze kogokolwiek, to nie należy ich czytać, albo nie wchodzić na bloga. Pozdrawiam i zapraszam do dyskusji.
ELIZA